اقدامات احتیاطی قبل از مصرف استامینوفن و کدئین

ایزوکاربوکسازید، لینزولید، متیلن بلو، فنلزین، سلژیلین. اگر یک یا چند مورد از این داروها را مصرف می‌کنید یا آنها را در دو هفته گذشته مصرف کرده‌اید، احتمالاً پزشک به شما خواهد گفت که استامینوفن و کدئین مصرف نکنید.

آمیودارون. آنتی هیستامین ها (موجود در داروهای سرماخوردگی و آلرژی)، بوپرنورفین، بوپروپیون، بوتورفانول، دیورتیک ها، داروهای سردرد میگرنی مانند آلموتریپتان، التریپتان، فرواتریپتان، ناراتریپتان، ریزاتریپتان، سوماتریپتان، و زولمیتریپتان، میرتازاپین، نالبوفین، پنتازوسین، مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین مانند سیتالوپرام، اس سیتالوپرام، فلوکستین، فلووکسامین، پاروکستین و سرترالین. مهارکننده های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین مانند دولوکستین، دسوونلافاکسین، میلناسیپران و ونلافاکسین. ترامادول، ترازودون؛ یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (افزایش دهنده های خلق و خو) مانند آمی تریپتیلین، کلومیپرامین، دزیپرامین، دوکسپین، ایمی پرامین، نورتریپتیلین، پروتریپتیلین و تریمیپرامین.

بسیاری از داروهای دیگر نیز ممکن است با استامینوفن و کدئین تداخل داشته باشند، بنابراین مطمئن شوید که پزشک خود را در مورد تمام داروهایی که مصرف می کنید، حتی داروهایی که در این لیست وجود ندارند، مطلع کرده باشید. پزشک ممکن است دوز داروهای شما را تغییر دهد یا شما را به دقت از لحاظ عوارض جانبی تحت نظر داشته باشد.